abode

English-Turkish Translation

  1. oturma, ikamet.
  2. konut, ev, mesken, ikametgâh.
    in my abode: benim evimde.
    to take one's abode in the country:
    köyde/kırda yerleşmek.
    to make one's abode at … : … de yerleşmek.
    of/with no fixed abode: sabit yeri olmayan.
  3. (bkz: abide )
English-Turkish translations from the Atalay Dictionary, First Edition

English Turkish Phrases

make one's abode at
bir yeri ikametgâhı yapmak Verb
make one's abode at
bir yerde kalmak Verb
set up one's abode
mesleğini kurmak Verb
change of abode
ikametgâh değişikliği
designation of abode
ikametgâhın belirtilmesi
dilapidated abode
harap mesken
of unknown abode
ikametgâhı belli değil
permanent abode
daimi ikametgâh
place of abode
kanuni ikametgâh
place of abode
ikamet yeri
right of abode
bir memlekette ikamet etme hakkı
right of abode
ikamet hakkı
right of abode
bir memlekette oturma hakkı
right of abode
oturma izni Noun, Rights-Freedoms
right of abode
bir ülkede ikamet etme hakkı
right of abode
bir ülkede oturma hakkı
settled abode
daimi ikametgâh
the defendant is of no fixed abode
davalının sabit ikametgâhı yok
the last-known place of abode
bilinen en son ikametgâh
the last-known place of abode
bilinen son ikametgâh
usual place of abode
normal ikametgâh
winter abode
kışlık mesken
winter abode
kışlık ev
with (of) no fixed abode
sabit ikametgâhı olmayan
without fixed abode
belli bir ikametgâhı olmama
without fixed abode
sabit ikametgâhı olmayan
make abode at
bir yerde bir süre kalmak Verb
English-Turkish phrases from Zargan's own database