acquiescence

  1. Noun, Law sessiz kalma
  2. Noun
    acquiescence in: kabul, muvafakat, rıza, teslimiyet, boyun eğme.
    acquiescence in the decisions
    of a board of arbitrartion: hakem kurulunun kararlarına razı olma veya boyun eğme.
  3. Noun, Law hakkından feragat, zaman aşımı yüzünden yasal hakkın kaybolması.
bir suç işlerken
onu izleyip yakalamak amacıyla yardakçılık numarasıyla ya da başka bir şekilde yardımda bulunma
etkin ya da edilgin olarak
suç işleyen kişiye
bir sözleşmeye muvafakat etme
haklarına halel gelebilecek kişilerin karşı çıkmadan barış içinde o töreye zımnen muvafakat etmeleri Noun
bir törenin bağlayıcı olması için