-
çan sesi, çınlama, tınlama.
-
(bilhassa kayıkta) çatlak, yarık.
-
(sürekli) çan sesi çıkarmak, (çan gubi) çınlamak.
-
durmadan tekrarlamak, mütemadiyen (aynı şeyi) söylemek.
I keep dinging into him that the less he smokes the better.
-
bıktırıncaya kadar konuşmak, dırdır etmek.
-
vurmak, çarpmak.