incur

  1. Transitive Verb (zarara, tehlikeye vb.) uğramak, maruz kalmak/olmak, tutulmak, yakalanmak, hedef olmak, (tehlike vb.
    ile) karşılaşmak, başına gelmek.
    The explorers incurred great danger when they tried to cross the rapids.
    to incur a debt: borçlanmak.
    to incur many expenses: çok masraf yapmak/masrafa girmek/katlanmak.
tehlikeye maruz bırakmak Verb
bir tehlikeyle karşılaşmak Verb
bir vergi yükümlüsü olmak Verb
para cezası yemek Verb
bir para cezasına uğramak Verb
kayba uğramak Verb
ceza yemek Verb
cezayı müstelzim olmak Verb
cezayı gerektirmek Verb
riskli olmak Verb
risk üstlenmek Verb
bir yükümlülük doğurmak Verb
bir borca girmek Verb
kınamaya neden olmak Verb
borca girmek Verb
borç yapmak Verb
masraf yapmak Verb
suç işlemek Verb
büyük masraflara mal olmak Verb
büyük masraflar yapmak Verb
ağır zarara uğramak Verb
büyük kayıplara uğramak Verb
büyük kayıplara neden olmak Verb
borca girmek Verb
sorumluluklar getirmek Verb
(senet) masrafsız
ceza gerektirmek Verb
cezaya uğramak Verb
azarlanmaya maruz kalmak Verb
sorumluluk üstlenmek Verb
biri tarafından suçlanmak Verb
birinin gözünden düşmek Verb
birinin kuşkusunu uyandırmak Verb
borç altına girme ehliyeti