mandate

English-Turkish Translation

  1. Noun, History manda
  2. Noun, Politics-Intl. Relations manda
  3. manda, vesayet, başka bir ülkeyi yönetme yetkisi.
  4. manda/vesayet altındaki ülke, sömürge.
  5. seçmen yönergesi: iktidardaki partiyi seçenlerin verdiği talimat, direktif.
  6. yüksek mahkeme emri (alt mahkemeye veya yetkili makama).
  7. emir, ferman, talimat, emirname.
  8. vekâlet, vekillik.
  9. Papa iradesi.
  10. manda altına koymak.
  11. emir/ferman çıkarmak.
English-Turkish translations from the Atalay Dictionary, First Edition

English Turkish Phrases

carry out a mandate
bir emri yerine getirmek Verb
customer's mandate
müşteri siparişi
direct debit mandate
otomatik ödeme talimatı Noun, Banking
dividend mandate
(Br) kâr payı dağıtım emri (hissedarın şirketine gönderdiği ve kendi adına tahakkuk eden temettünün doğrudan
bankasına ödenmesini istediği yetki mektu
dividend mandate
bir hissedarın şirkete verdiği ve kendi adına tahakkuk eden temettünün başka bir tarafa ödenmesini emreden talimat
outline a power in a mandate
bir vekâletnamedeki bir yetkinin sınırlarını çizmek Verb
parliamentary mandate
milletvekilliği
mandate form
vekâletname formu
mandate government
manda yönetimi
mandate government
manda idaresi Noun, Politics-Intl. Relations
mandate government
manda yönetimi Noun, Politics-Intl. Relations
confer a mandate on a power
bir kuvvete manda yönetimi tevdi etmek Verb
convey a mandate on a power
bir kuvvete manda yönetimi tevdi etmek Verb
English-Turkish phrases from Zargan's own database