require

  1. Verb gereksinmek, ihtiyacı olmak, muhtaç olmak, ihtiyaç duymak.
    All living beings require food.
  2. Verb (ısrarla) talep etmek, istekte/talepte bulunmak.
  3. Verb emretmek.
    He requires us to be punctual.
  4. Verb mecbur etmek, zorunda bırakmak.
  5. Verb istemek, arzu/temenni etmek.
durum gerektirdiği takdirde
gerektiğinde
durumun gerektireceği üzere
durum gerektirdiğinde
birinden çok şey istemek Verb
asgari bir bakiyeyi şart koşmak Verb
rıza gerektirmek Verb
daha çok likiditeye ihtiyaç olmak Verb
daha çok likiditeye ihtiyacı olmak Verb
tıbbi bakıma muhtaç olmak Verb
para gerektirmek Verb
teslimde ödeme talep etmek Verb
teşvik gerektirmek Verb
destek gerektirmek Verb
bir ifadenin ispatını gerektirmek Verb
kısmen doğru olmak Verb
yardıma muhtaç olmak Verb
birinin muvafakatini gerektirmek Verb
birinden bir şey yapmasını istemek Verb
bir şeyin yapılmasını istemek Verb
izne tabi kelimeler Noun, Law
İzne Tabi Kelimelere İlişkin Genelge Proper Name, Law