meant

  1. Verb (bkz: mean )1
    (geç.z.&s.f.).
“ … niyetli/maksatlı”.
ör.:
well-meant: iyi niyetli. Suffix
Kimsenin hatırı kalmasın/kırılmasın.
No offense = offence was intended: Maksat hatır kırmak değildi.

No offense = offence: Gücenmeyiniz, hatırınız kalmasın.
iyi niyetli
Ben ... için yaratılmışım.
Ben ...mek için yaratılmışım.