succumb

  1. Intransitive Verb yenilmek, mağlûp olmak, kendini terketmek.
    We have all succumbed to her charm: Onun cazibesine kapıldık/meftun olduk.
  2. Intransitive Verb dayanamamak, ölmek.
    succumb to one's injuries: aldığı yaralardan ölmek
    succumb to sleep:
    uykuya dayanamamak, uyuyakalmak.
aldığı yaralardan ölmek Verb