wear out

  1. =
    wear through: (a) tamamile eski(t)mek, eskiyip kullanılmaz hale gelmek, aşınıp tükenmek.
    Her
    shoes wear out quickly when she goes walking. Worn-out old shoes. (b) yormak, yıpratmak, takatsiz bırakmak.
    All this talking wears me out.
    wear oneself out: bitkin/mecalsiz hale gelmek.
bacakları kopmak Verb
konukseverliğini istismar etmek Verb
eskimeye eğilimli olmak Verb
bir reklamın satış etkinliğini yitirdiği nokta
birinin sabrını tüketmek Verb
birşeyi yıpratmak Verb
birşeyi eskitmek Verb
birşeyi aşındırmak Verb
kötü kullanım yüzünden aşınmak Verb
helak etmek Verb
birinin misafirperverliğini suiistimal etmek Verb
birinin yanında çok uzun kalmak Verb
imanı gevremek Verb
didinmek Verb
kendini yıpratmak Verb
yıpranmak Verb
kendini yormak Verb
yorulmak Verb
erimek Verb