derogate

  1. Verb, Law
    derogate from: devre dışı bırakmak, önüne geçmek, uygulanmasını engellemek, daha üstün sayılmak.

    According to the principle of "lex specialis derogat legi generali", a general law cannot derogate from a special law.
  2. Verb
    derogate from: azal(t)mak, eksil(t)mek, halel getirmek.
    Such shameful behavior will certainly
    derogate from his fame.
  3. derogate from: alçal(t)mak, küçülmek, küçük düş(ür)mek.
  4. almak, bir parçasını alarak bütünü bozmak.
  5. (bkz: disparage ).
  6. değersiz, âdi, düşük.
saygınlığını yok etmek Verb
derogasyon Noun, Law
bir hakkı elinden almak Verb
birinden (bir hak , bir nitelik , bir başarı) bir şeyi almak Verb