habitation

English-Turkish Translation

  1. Noun ev, konut, mesken, ikametgâh, oturulan yer.
  2. Noun oturma, ikamet.
  3. Noun toplum, cemaat, bir bölgenin sakinleri.
English-Turkish translations from the Atalay Dictionary, First Edition

English Turkish Phrases

be unfit for human habitation
insanların oturmasına elverişli olmamak Verb
fit for habitation
iskâna elverişli
fit for habitation
oturulabilir
fitness for habitation
oturulmaya elverişli olma
human habitation
insanların meskeni
local habitation
ikamet mahalli
right of habitation
oturma hakkı
right of habitation
sükna hakkı
unfit for habitation
oturmaya elverişsiz
unfit for human habitation
insanın oturmasına uygun değil
use and habitation
kullanım ve ikamet
habitation tax
ikametgâh vergisi
English-Turkish phrases from Zargan's own database