bury

Transitive Verb gömmek, defnetmek.
to bury a dead person: ölüyü gömmek.
buried in the ruins: harabelere
gömülmüş.
buried by an avalanche: çığ altında kalmış.
to have buried someone: bir akrabayı kaybetmek.
Transitive Verb saplamak, daldırmak, çakmak.
to bury an arrow in a target: oku hedefe saplamak.
to bury a nail
in a wall: duvara çivi çakmak.
Transitive Verb saklamak, örtmek, gizlemek.
to bury oneself under the blankets: battaniyenin altına saklanmak.

He buried his head in his hands. I found my key buried under my papers.
Transitive Verb (işe/düşünceye) dalmak.
He buried himself in his work.
She was buried in thoughts: Düşüncelere dalmıştı.
Transitive Verb aklından çıkarmak, unutmak.
to bury an insult.
to bury the hatchet/the tomahawk: kavgayı unutmak, barışmak.
Transitive Verb gözden uzaklaşmak, inzivaya çekilmek, göze çarpmayacak bir yere saklanmak.
They've buried themselves in the country.