plague

  1. veba, taun, çok tehlikeli salgın hastalık.
  2. bela, musibet, felaket.
    a plague of war.
  3. dert, baş belası.
  4. üzmek, azap /eziyet vermek, taciz/tazip/rahatsız etmek, başına bela kesilmek.
    The question of his
    future plagues him with doubt.
  5. şiddetle cezalandırmak, üzerine âfet salmak, felaket yağdırmak, belasını vermek.
    Those whom the gods had plagued.
  6. tauna uğratmak, veba salgınına duçar etmek, tehlikeli hastalık yaymak/bulaştırmak.
  7. başına bela kesilmek, eziyet/işkence vermek, derde/ıstıraba duçar etmek, belaya/felakete uğratmak.
birinin başına bela kesilmek, musallat olmak, başının etini yemek.
birşeyden vebalı görmüş gibi kaçmak Verb
kara veba.
hıyarcıklı veba. Noun
rinderpest
ördek vebası: virüslerin sebep olduğu öldürücü ördek hastalığı. Noun
tavuk vebası.
Büyük Afet: 1665'te Londrada çıkan hıyarcıklı veba salgını. Noun
bir salgının kurbanı
verem.
verem, akciğer veremi. Noun
veba basili
! Kahrolsun! Allah belasını versin!
birinin hayatını zehir etmek Verb
birini soru yağmuruna tutmak Verb
deride kanayan nokta. Noun
veba/tehlikeli salgın hastalık bölgesi. Noun
isyan/karışıklık bölgesi. Noun
! Kahrolsun! Allah belasını versin!
kahrolasıca! kör olasıca!