suffice

Verb yetmek, yetişmek, kâfi gelmek.
That will suffice for me: Bu bana yeter.
suffice it to say that:
şu kadarını söylemek yeter ki …
Verb elvermek, elverişli/tatminkâr olmak.
to suffice for a purpose: maksada elverişli olmak.
An
apology will not suffice him: Özür dilemek onu tatmin etmez.
Verb doymak.
They were not sufficed: Doymamışlardı.

English-Turkish translations from the Atalay Dictionary, First Edition

birinin gereksinimlerini karşılamak Verb

şu kadarını söylemek yeter ki

English-Turkish phrases from Zargan's own database

English-Turkish