[impute]

suçlamak, (suç) yüklemek, isnat/itham etmek, (suçu) üstüne atmak/yıkmak/yastamak.
He was innocent
of the crime imputed on him.
Transitive Verb
hayır veya şerri dolaylı olarak başka nedenlere bağlamak. Transitive Verb, Theology
birine bir suç yüklemek Verb
birini bir suç ile suçlamak Verb
töhmet altında tutmak Verb
kabahati yüklemek Verb
bir kabahati birinin üstüne yıkmak Verb
vergi tahakkuk ettirmek Verb
bir kazayı şoförün dikkatsizliğine atfetmek Verb
bir kazayı şöförün dikkatsizliğine atfetmek Verb
suçu birine atmak Verb
atfetmek, hamletmek.
The police impute the rise in crime to the greater freedom enjoyed by young people.
They imputed the accident to the driver's carelessness.
bir yazara atfetmek Verb