articulation

Noun, Anatomy artikülasyon
Noun, Physiology eklem
Noun eklem, mafsal, oynak yeri.
Noun ekleme, mafsalla birleştirme.
Noun, Phonetics (a) eklemle(n)me: ses örgenleri aracılığı ile sesleri oluşturup çıkarma, (b) örgenlerin ses üreten hareketi.
Noun ek, eklenmiş nesne.
Noun, Botany ek yeri, bitkilerin farklı organlarının birleştiği yer (yaprağın dala birleştiği yer gibi).
Noun seçkin konuşma, anlatım, ifade, duygu ve düşüncelerin sözle ifadesi.
the articulation of one's real
feelings: bir kimsenin gerçek duygularının anlatımı/ifadesi.
Noun (dişçilikte) (a) takma dişin karşı dişle temas sağlayacak şekilde yerleştirilmesi, (b) karşılıklı (altüst)
diş yüzeylerinin birbirine iyice temas etmesi.
Noun (telefon tekniğinde) anlaşılabilme (niteliği): bir ulaşım sisteminde anlaşılabilen hece (logatom) sayısının
toplam hece sayısına oranı.

English-Turkish translations from the Atalay Dictionary, First Edition

telaffuz bozukluğu

English-Turkish phrases from Zargan's own database

English-Turkish