dent-

  1. Prefix “diş”.
    ör.: dentiform.
çentik, gedik, ufak oyuk, girinti, çöküntü, zede(lenme).
a dent in one's car. a dent in one's pride.
(dişli çark, tarak vb. de) diş.
çent(il)mek.
çökmek, göçmek, çöküntü/girinti yapmak.
diş mısırı
(Zea mays). Noun
kazanç kaybı
çöküntüye neden olmak Verb
dentist.
dentistry.
dental.
ilk başarılı adımı atmak.
kişinin servetinde gedik açmak Verb
azaltmak Verb
zayıflatmak Verb
yükselen konjonktürü eğmek Verb
sökmek (argo) Verb