embroil

  1. Transitive Verb ara(larını) bozmak/açmak, birbirine katmak.
  2. Transitive Verb işi bozmak/karıştırmak, çıkmaza sokmak.
  3. Transitive Verb
    embroil in: (kavgaya vb.) katılmak/karışmak, müdahale etmek.
    He did not wish to become embroiled in the dispute.
birini yeni bir kavgaya sokmak Verb