eremite

  1. Noun münzevi, inzivaya çekilmiş kimse, tariki dünya, keşiş.
    eremitic(al) = eremitish: yalnız, münzevi,
    inzivaya çekilmiş, dünyadan elini eteğini çekmiş, tariki dünya gibi.
    eremitism: inziva, yalnızlık, dünyadan el etek çekme.