mar.

  1. marine.
  2. maritime.
  3. married.
  4. = March.
mar
bozmak, ihlâl etmek, halel getirmek.
The noise marred the peace of the night. Nothing marred the unanimity
of the proceedings.
Transitive Verb
mar
zarar vermek, hasara uğratmak. Transitive Verb
mar
sakatlamak, zedelemek.
A large scratch marred the table. Transitive Verb
mar
mahvetmek, tahrip etmek.
make or mar someone: birini ihya etmek ya da mahvetmek. Transitive Verb
mar
engel/mani olmak, tıkamak. Transitive Verb
birine uğur veya uğursuzluk getirmek Verb
birinin işini bozmak Verb

mar
Yılan
mar
Geçen, geçmiş