reconcile

English-Turkish Translation

  1. Transitive Verb barıştırmak, uzlaştırmak, anlaştırmak.
    to be reconciled: barışmak, uzlaşmak, anlaşmak.
    He had
    been reconciled with his friend.
  2. Transitive Verb aralarını bulmak, telif etmek.
    It is impossible to reconcile his story with the facts.
  3. Transitive Verb razı etmek.
    to reconcile oneself to doing sth: bir işi yapmaya razı olmak.
    to reconcile oneself
    to sth: bir şeye alışmak/ısınmak.
    to reconcile oneself to one's work: işine alışmak.
  4. Transitive Verb uyum/âhenk sağlamak.
English-Turkish translations from the Atalay Dictionary, First Edition

English Turkish Phrases

reconcile oneself to one's work
işine kendini uydurmak Verb
reconciliation
uzlaşma Noun, Law
reconcile a dispute
bir ihtilafı halletmek Verb
reconcile friends
arayı yapmak Verb
reconcile oneself to sth
bir şeye razı olmak Verb
reconcile the parties
tarafları uzlaştırmak Verb
reconcile two points of view
iki görüş açısını bağdaştırmak Verb
reconcile with sb
barışmak Verb
reconcile with the facts of the case
vakanın gerçekleri ile uyum sağlamak Verb
have to reconcile oneself to a life of proverty
yoksul hayatına alışmak zorunda kalmak Verb
try to reconcile two people
araya girmek Verb
English-Turkish phrases from Zargan's own database