browned off

  1. öfkeli, kızgın, bıkmış, usanmış.
    to be browned off: kızmak, öfkelenmek, bıkmak, usanmak.
    He
    was browned off at his boss because he didn't get a raise: Maaşına zam vermediği için patronuna kızmıştı.
    Hearing him say that really browned me off: Onun bu sözlerine gerçekten kızdım.