endue

  1. Transitive Verb giy(dir)mek, takınmak, kuşanmak.
  2. (hediye/nitelik/yetenek/meleke/meziyet vb.) ihsan/nasip etmek, lûtfetmek, vermek, tevdi/teçhiz etmek.

    He prayed to God night and day to endue = indue him with a happy and healthy long life.
birine bir mevki vermek Verb