impute

Transitive Verb suçlamak, (suç) yüklemek, isnat/itham etmek, (suçu) üstüne atmak/yıkmak/yastamak.
He was innocent
of the crime imputed on him.
Transitive Verb, Theology hayır veya şerri dolaylı olarak başka nedenlere bağlamak.

English-Turkish translations from the Atalay Dictionary, First Edition

töhmet Noun

atılı suç, müsnet suç Noun, Criminal Law

birine bir suç yüklemek Verb

birini bir suç ile suçlamak Verb

töhmet altında tutmak Verb

kabahati yüklemek Verb

bir kabahati birinin üstüne yıkmak Verb

vergi tahakkuk ettirmek Verb

bir kazayı şoförün dikkatsizliğine atfetmek Verb

bir kazayı şöförün dikkatsizliğine atfetmek Verb

suçu birine atmak Verb

atfetmek, hamletmek.
The police impute the rise in crime to the greater freedom enjoyed by young people.

They imputed the accident to the driver's carelessness.

bir yazara atfetmek Verb

English-Turkish phrases from Zargan's own database

English-Turkish