bribery

  1. Noun, Criminal Law rüşvet
  2. Noun rüşvetçilik, yedirim, rüşvet alma/verme.
birini rüşvet almakla suçlamak Verb
rüşvet verme teşebbüsü
rüşvet girişiminde bulunmakla suçlanmak Verb
rüşvet girişiminde bulunmakla suçlamak Verb
işletme rüşveti
şirketin verdiği rüşvet
rüşvet almaz değil
hâkimin rüşvet alması
rüşvet alır
rüşvet vermek Verb
rüşvet yemek Verb
rüşvetin yaygınlığı
rüşvete teşvik
rüşvet ve irtikâp
rüşvet ve yolsuzluk
rüşvet ve irtikap Noun, Law
seçimde rüşvet
rüşvet fonu
alacaklının rüşveti
alacaklının rüşvetı
jüri üyesine rüşvet verme
memurlara rüşvet verme
rüşevtle mücadele Noun
rüşvet açıklamaları Noun
rüşvet skandalı
Mal Bildiriminde Bulunulması, Rüşvet ve Yolsuzluklarla Mücadele Kanunu Proper Name, Law