constituent

  1. oluşturan, bileştiren, teşkil eden, meydana getiren.
    the constituent parts of a motor/of a society.
  2. bileşen, öğe, unsur, eleman, bir şeyi meydana getiren parça.
    Carbon is one of the constituents of organic matters.
  3. kurucu, müessis(ler), anayasayı/siyasî bünyeyi değiştirme yetkisi olan.
    constituent assembly:
    kurucu meclis, kurucular/müessisler meclisi.
  4. seçmen: başkasına kendi adına hareket yetkisi veren kimse.
  5. Grammar kurucu.
    constituent sentence: kurucu tümce, bir ana tümceye katılan her türlü tümce.
seçim çevresi Noun, Law
kurucu unsur Noun
dolaysız kurucu: bir tümceyi oluşturan kısımlardan herbiri.
“He ate his dinner” tümcesinin dolaysız
kurucuları
“He” ve
“ate his dinner.” dir. ultimate constituent
Noun
yapı taşı Noun
temel kurucu.
kurucu meclis
kurucu meclis Noun, Politics-Intl. Relations
seçmenler
seçmen kitlesi
kardeş şirket
birliğe dahil şirket
gerçeklerin niteliği
milli kurucu meclis
bütünü oluşturan parçalar Noun
seçim hakkı olan nüfus
oy hakkına sahip halk
yeni anayasa teklif etme veya kabul etme veya eskisini tadil etme yetkisi
üye devletler Noun