credence

  1. Noun güven, itimat, inan(ma).
    to give credence to a statement: bir söze güvenmek.
    The newspapers
    are giving no credence to the government's latest statement.
  2. Noun inanca, güvence.
    letter of credence.
  3. Noun
    credence table = credenza ile ayni anlama gelir. kilisede âyin esnasında kullanılan eşyayı koymaya mahsusu masa, raf vb.
  4. Noun (bkz: credenza ) (1).
  5. credenza ile ayni anlama gelir. büfe.
itimat mektubu
itimatname.
itimatname
güvenilir
credence ile ayni anlama gelir. kilisede âyin esnasında kullanılan eşyayı koymaya mahsusu masa, raf vb.
bir ifadeye inanmak Verb
dedikoduya inanmak Verb