deference

English-Turkish Translation

  1. Noun (başkasının fikrine/kararına/arzusuna vb.) uyma, boyun eğme, mutavaat, riayet.
  2. Noun saygı, ihtiram, hürmet, hatır sayma.
English-Turkish translations from the Atalay Dictionary, First Edition

English Turkish Phrases

observance deference
riayet
out of deference
hürmeten, riayeten.
With all due deference to you: Hatırınız kalmasın.
With all due deference
to your father: Babanın hatırı için, babanın hatırına hürmeten.
in deference to his wishes: arzularına hürmeten.
vas deference
(erkeklerde) meni/ersuyu kanalı. Noun
deference of the law
kanuna saygı
blind deference to authorities
makamlara körü körüne itaat
in deference to
hürmeten, riayeten.
With all due deference to you: Hatırınız kalmasın.
With all due deference
to your father: Babanın hatırı için, babanın hatırına hürmeten.
in deference to his wishes: arzularına hürmeten.
pay deference to sb
birine saygı göstermek Verb
pay/show deference to someone
birisine saygı/hürmet göstermek, hatırını saymak.
show deference to
paye vermek Verb
show deference to a judge
hâkime saygı göstermek Verb
with all due deference to those present
sözüm meclisten dışarı
English-Turkish phrases from Zargan's own database