1. İsim (başkasının fikrine/kararına/arzusuna vb.) uyma, boyun eğme, mutavaat, riayet.
  2. İsim saygı, ihtiram, hürmet, hatır sayma.
hürmeten, riayeten.
With all due deference to you: Hatırınız kalmasın.
With all due deference
to your father: Babanın hatırı için, babanın hatırına hürmeten.
in deference to his wishes: arzularına hürmeten.
(erkeklerde) meni/ersuyu kanalı. İsim
kanuna saygı
makamlara körü körüne itaat
hürmeten, riayeten.
With all due deference to you: Hatırınız kalmasın.
With all due deference
to your father: Babanın hatırı için, babanın hatırına hürmeten.
in deference to his wishes: arzularına hürmeten.
birine saygı göstermek Fiil
birisine saygı/hürmet göstermek, hatırını saymak.
paye vermek Fiil
hâkime saygı göstermek Fiil
sözüm meclisten dışarı