discredit

  1. itibardan/gözden düşürme(k), kötüleme(k), şeref ve itibarına halle getirme(k).
    an effort to discredit certain politicians.
  2. inanmamak, güvenmemek, itimat/itibar etmemek, önem vermemek.
    One should discredit a good deal of what
    is printed in newspapers.
  3. itimadı/güveni sarsmak.
    Later research discredited earlier theories.
  4. itibarsızlık, itimatsızlık, güvensizlik, şüphe.
  5. şeref/haysiyet/itibar kırıcı şey, leke, zül, yüz karası.
    to be somebody's discredit: birisi için
    yüz karası olmak, bir kimsenin şerefini lekelemek/şerefine halel getirmek.
    That boy is a discredit to his family.
    It is to his discredit that … : Onun aleyhine kaydedilecek bir şeydir ki …
ailesinin yüz karası
itibarsızlaştırma Noun
itibardan düşürmek Verb
itibarını yitirmek Verb
bir delili şüpheye düşürmek Verb
bir tanığın ifadesine şüphe düşürmek Verb
kendi itibarını bozmak Verb
birinin itibarına halel getirmek Verb
birini kötülemek Verb
bir ifadeyi şüpheye düşürmek Verb
şüphe/itimatsızlık göstermek.
bir beyanat hakkında şüphe uyandırmak.