disobey

  1. Verb itaat etmemek, itaatsizlik etmek, âsilik/serkeşlik yapmak, başkaldırmak, isyan etmek, boyun eğmemek,
    söz dinlememek, kafa tutmak, emre karşı gelmek.
    disobey rules/one's mother. Don't dare disobey!
masiyet (outdated) Noun
söz dinlemez Adjective
kanuna karşı gelmek Verb
bir kanuna karşı gelmek Verb
bir trafik işaretine uymamak Verb
kanuna karşı gelmek Verb
trafik işaretine uymamak Verb