imbue

  1. Transitive Verb (fikir, düşünce vb.) telkin etmek, ilham etmek, aşılamak, zihnini doldurmak.
    imbued with patriotism/hatred
    etc … Politicians imbued with a sense of their importance. He imbued his son's mind with the ambition to succeed.
  2. Transitive Verb işba etmek, iyice ıslatmak, sırsıklam yapmak, (sıvı/renk) emdirmek, massettirmek, soğurtmak.
  3. Transitive Verb (bkz: imbrue ) (1).
birine önyargılar aşılamak Verb