mono-

  1. Prefix “tek, bir, yalnız, mono-”.
    ör.: monogamy, momocotyledon.
  2. Prefix, Chemistry (a) “mono-, tek atomlu, tek elemanlı”.
    ör.: monobasic, monohydrate, (b) “tek molekül kalınlığında”
    ör.: monolayer.
tekboyutlu (ses/ses kaydı).
infectious mononucleosis