renounce

  1. (isteyerek) vazgeçmek, (resmen) feragat etmek.
    to renounce a claim. He renounced his claim to the money.
  2. terketmek, el çekmek, bırakmak.
  3. reddetmek, inkâr etmek, tanımamak.
    renounce the authority of the church. to renounce one's principles/one's
    party/one's faith/one's God. He renounced his wicked son.
  4. (iskambilde) (a) başka renk kâğıt oynama(k), (b) oyunu terketme(k).
mirastan (bir terekedeki hakkından) vazgeçmek Verb
vatandaşlıktan vazgeçmek Verb
vazgeçmek Verb
tahttan feragat etmek Verb
dininıdeğiştirmek Verb
vatandaşlıktan çıkmak Verb
(US) vatandaşlıktan vazgeçmek Verb
malından feragat etmek Verb
mülkünden vazgeçmek Verb
haklarından vazgeçmek Verb
tahtta hak iddialarından vazgeçmek Verb
oğlunu reddetmek Verb
tahttan feragat etmek Verb
tahtından feragat etmek Verb
hakkından feragat etmek Verb
vatandaşlıktan çıkma Noun, International Law
bir talepten vazgeçmek Verb
talepten vazgeçmek Verb
bir borcu tanımamak Verb
bir borçu tanımamak Verb
bir borcu reddetmek Verb
bir haktan vazgeçmek Verb
miras payından vazgeçmek Verb
bir antlaşmayı feshetmek Verb
bir antlaşmadan vazgeçmek Verb
bir opsiyondan vazgeçmek Verb
vatandaşlığını terketmek Verb
vatandaşlığını terk etmek Verb
tereke yönetimini reddetmek Verb
dünyadan elini ayağını çekmek Verb
bir mirasçının vasiyeti tenfiz memurluğundan vazgeçmek Verb