yelled -> yell

English-Turkish Translation

  1. bağırma(k), haykırma(k), feryat (etmek).
    "Stop it!" he yelled.
    To give a yell: haykırmak,
    gürlemek.
    Don't yell at me like that! Bana öyle bağırma!
    He yelled (out) orders at everyone: Bağırarak herkese emirler veriyordu.
  2. çığlık (atmak), (acıdan/korku ile) çığlığı koparmak, acı acı/avaz avaz bağırma(k).
    She was yelling
    her head off: Avazı çıktığı kadar bağırıyordu.
  3. (tempo ile taraf tutarak) bağırma(k), bağırıp çağırma(k).
    to yell with laughter: (gürültülü) kahkahalarla
    gülmek.
    A yell of laughter: gürültülü kahkaha.
  4. (okullarda vb.) teşvik için bağırarak tempo ile söylenen söz.
English-Turkish translations from the Atalay Dictionary, First Edition

English Turkish Phrases

to yell at the top of one's voice
avazı çıktığı kadar (bağırmak)
let out a yell
nara atmak Verb
yell at someone
birine kızmak Verb
yell at someone
birine bağırmak Verb
yell at someone
birini azarlamak Verb
yell at someone
birine seslenmek Verb
You don't have to yell.
Bağırmana gerek yok.
English-Turkish phrases from Zargan's own database