1. (saçta, deride) kepek.
  2. öfke, hiddet, kızgınlık.
  3. başıboş/âvâre dolaşma(k), tembel tembel gezinme(k).
öfkelenmek Fiil
kız(dır)mak, öfkelen(dir)mek, hiddetlen(dir)mek, tepesi atmak, kan beynine fırlamak.