1. İsim (söz, vait vb.) tutma, yerine getirme.
    The help that we give her depends on her fulfillment = fulfilment
    of her promise to work harder.
  2. İsim yapma, ifa/icra/infaz etme, (iş) görme.
  3. İsim tamamla(n)ma, bit(ir)me, ikmal etme/edilme.
  4. İsim itaat/riayet etme, sayma, yerine getirme.
  5. İsim erişme, nail olma.
  6. İsim gerçekleş(tir)me, tahakkuk et(tir)me.
    come to fulfillment = fulfilment: gerçekleşmek.
  7. İsim tatmin/memnun etme/olma.
arzuyu gerçekleştirme
bir şartın gerçekleştirilmesi
bir akdin yerine getirilmesi
şartın yerine getirilmesi
ihbar süresinin tamamlanması
yerine getirilmekte