predicate

Fiil doğrulamak, teyit etmek, açıklamak, beyan/iddia etmek, öne sürmek.
It has been predicated that a seismic
shock was the cause of these phenomena.
Fiil belirtmek, ifade etmek, göstermek, ima/murat etmek, demeye gelmek, zımnen delâlet etmek, akla getirmek.
Fiil, Mantık (a) beyan/iddia/ifade etmek, ileri sürmek, (b) yüklemlemek, bir termi önermeye yüklem yapmak.
Fiil
predicate on: dayan(dır)mak, istinat et(tir)mek, isnat etmek, atfetmek.
Everything was predicated
on getting to the airport with time to spare: Her şey hava alanına vaktinden önce gitmeye dayanıyordu.
doğrulanan, beyan/teyit/iddia edilen, açıklanan, öne sürülen.
ima edilen.
dayanan, istinat eden.
gr. man. yüklem+, yüklem(sel), haber, müsnet, bir tümcede özneden başka her şey.
“I decided what to
do.” tümcesinde “
decided what to do.” yüklemdir.
Mantık yüklem: bir önerme ya da yargıda özne üzerine söylenen/özneye yüklenen eylem/şey.