ally

  1. Noun müttefik, dost, arkadaş.
  2. Noun (başka bir şeye) benzer.
    A melon is an ally of a watermelon: Kavun, karpuza benzer.
  3. Noun destekleyen/tarafını tutan kimse.
  4. Noun ittfak etmek, bağlanmak.
    Turkey allied (itself) with Germany in World War I.
  5. Noun birleş(tir)mek, (akrabalık, dostluk, benzeyiş gibi karşılıklı bağlarla) bağla(n)mak.
    to ally by marriage:
    evlilikle birleşmek/bağlanmak.
  6. yansımalı/sesöykümsel olarak.
ile son bulan sıfatların sonuna takılarak “ … olarak, … bir şekilde, … ile/itibarıyla” anlamında belirteç
yapar.
ör.: mechanically, semantically.
Suffix
bir müttefike mali destek sağlamak Verb
baş müttefik; önemli müttefik
birini müttefik olarak kazanmak Verb
biriyle ittifak etmek Verb