smash

Verb vurup kırmak, parçalamak
He smashed the vase against the wall.
smash the door open: kapıyı
kırıp açmak.
smash up: parça parça etmek.
Verb mahvetmek, yok etmek.
They smashed his hopes.
Verb şiddetle vurmak/çarpmak.
smash /run smash into sth: bir şeye şiddetle çarpmak.
Verb (tenis vb.) çivilemek, topa yukarıdan şiddetle vurmak.
Verb
smash against/ into/through
etc. (çarpıp) kırılmak, ez(il)mek, parçalanmak, parça parça olmak.
Verb iflâs et(tir)mek.
Noun kır(ıl)ma, parçala(n)ma, parça parça etme/olma.
smash-and-grab raid: camekânı kırıp (mücevher vb.) çalma.
Noun ez(il)me, mahvolma, mahvetme.
Noun çarpma/kırılma sesi.
Noun (otomobil) çarpışma.
Noun ânî iflâs.
go to smash: iflâs etmek, mahvolmak.
Noun büyük başarı (sağlayan şey).
smash hit: büyük başarı sağlamış film/piyes vb.
Noun buzlu içki (konyak vb.)
Noun (tenis vb.) çivileme, topa şiddetli vuruş, böyle vurulmuş top.
Adjective çok başarılı/ünlü, büyük başarı/ün kazanan.
He wrote many smash tunes.