[altar]

mihrap, mabedin en kutsal yeri. Noun
mezbah, kurban taşı, kurban kesilen veya buhur yakılan zeminden yüksek yer. Noun
aşai rabbani sofrası. Noun
sunak Noun, Religion-Faith
âyin esnasında papaza yardım eden çocuk.
mihrap önündeki parmaklık. Noun
mihrap taşı. Noun
mihrap taşı. Noun
(kilisede) baş mihrap. Noun
evlenmek.