armchair

  1. Adjective masabaşı
  2. koltuk (sandalye).
  3. acemi, tecrübesiz, tecrübeye dayanmadan sırf teori ile iş gören.
    an armchair strategist: tecrübesiz stratejist.
bir koltuğa gömülmek Verb
bir koltuğa kendini bırakıvermek Verb
masabaşı ukalası
kuramsal karar
oturulan yerden verilen karar
koltuk ekonomisi (yeterli veriye dayanmayan iyimser ekonomik tahmin
koltuk politikacısı