convict

  1. Noun, Law mahkum
  2. Noun, Law hüküm giymiş kişi
  3. Noun, Law hükümlü
  4. suçlu, mahkûm.
  5. tutuklu, mahpus.
    an escaped convict.
  6. mahkûm etmek, suçlu bulmak.
    The criminal was convicted of murder. The jury convicted him of theft.
mahkumiyet Noun, Law
suçlunun ıslahı Noun, Criminal Law
sanığın önceden aynı suçtan mahkûm olduğu defisi
eski mahkûm
sabık hükümlü
hapishane arkadaşı
çocuk hükümlü Noun, Law
sanığın daha önce aynı suçtan dolayı mahkûm olduğu defi
sanığın daha önce aynı suçtan dolayı mahkûm olduğu defisi
kaçak mahpus
ceza sömürgesi
mahkûmlar sömürgesi
mahkûmların yaptığı eşyalar Noun
ağır hapis cezası giymiş mahpusların çalışması
kendini mahkûm etmek Verb
hapishane
cezaevi
(Br) hapishane
ceza sömürgesi
birini bir hatadan dolayı mahkûm etmek Verb
birini cinayetten mahkûm etmek Verb