culmination

  1. Noun sonuçlan(dır)ma, en yüksek dereceye/düzeye/zirveye eriş(tir)me/ulaş(tır)ma.
  2. Noun doruk, zirve, şahika, en yüksek nokta/derece/düzey, son had/nokta, sonuç, netice, bitim, hatime.
    His
    Nobel prize was the culmination of years of hard work.
  3. Noun, Astronomy en yüksek nokta, meridyenden geçiş.
mesleğinin doruğuna çıkmak Verb