exile

  1. Noun sürgün
  2. Noun yurttan sürme
  3. sürmek, sürgüne/menfaya göndermek, nefyetmek, sürgün etmek, zorla (ceza olarak) vatanından uzaklaştırmak.

    After the revolution many people were exiled from the country.
  4. sürgün, sürgünlük.
(a) Babil esareti: Yahudilerin Babilde esir kaldıkları M.Ö. 597-538 dönemi, (b) Papanın Avignon'a sürgün edildiği dönem (1309-77).
sürgüne gitmek Verb
iltica etmek Verb
sürgündeki hükümet
sürgünde, sürülmüş, sürgüne gönderilmiş.
sürgünde yaşamak Verb
sürgün yaşamak Verb
zulüm altında ve sürgünde yaşamak Verb
birini sürgüne göndermek Verb
(Br) sürgün hükümeti kurmak Verb
yabancı bir ülkede hükümet kurmak Verb
vergi kaçağı
Yahudilerin Babilonya esareti (M.Ö. 597-538).
sürgün hükümeti kurmak Verb
yabancı bir ülkede kurulan hükümet
inzivaya çekilmek
birini ülkesinden sürmek Verb