revenge

  1. Transitive Verb öç/intikam almak, hıncını çıkarmak.
    His family vowed to revenge his death. He revengeed his dead brother
    = He revengeed his brother's death. to revenge oneself on someone for an insult.
  2. Noun öç/intikam alma.
    to take revenge for something on someone: bir kimseden bir şeyin öcünü almak.
  3. Noun (alınan) öç, intikam.
  4. Noun hınç, kin, öç alma/intikam arzusu.
    He said nothing but there was a revenge in his heart.
    thirsting
    for revenge: kindar, öç alma arzusu ile tutuşan.
    in revenge for: intikam olarak.
    out of revenge: öç almış olmak için.
  5. Noun öç alma fırsatı.
hıncını almak Verb
rövanş
bütün öç alma düşüncelerini aklından çıkarmak Verb
öç düşünceleri beslemek Verb
öç alma arzusu duymak Verb
intikam yemini Noun
acısını çıkarmak Verb
intikam almak Verb
intikamıni almak Verb
hıncını çıkarmak Verb
Transformers: Yenilenlerin İntikamı Noun, Cinema
Transformers: Yenilenleri İntikamı Proper Name, Cinema