[meant]

-meant

“ … niyetli/maksatlı”.
ör.:
well-meant: iyi niyetli. Son Ek

action or speech meant to confuse sb

şaşırtmaca

I was meant for ....

Ben ... için yaratılmışım.

I was meant to ....

Ben ...mek için yaratılmışım.

meant

mean¹
(geç.z.&s.f.). Fiil

offence meant

Kimsenin hatırı kalmasın/kırılmasın.
No offense = offence was intended: Maksat hatır kırmak değildi.

well meant

iyi niyetli