1. sendeleme(k), yalpalama(k), sarsılarak ilerlemek.
    The sick man faltered a few steps then fell. The
    old car faltered down the road.
  2. duraklama(k), duraksama(k), tereddüt etmek.
    He faltered for a while and was unable to make decision.

  3. falter out: kekeleme(k), kesik kesik/tereddütle söylemek.
    Greatly embarrassed, he faltered out his thanks.
  4. sürçme(k), sarsılma(k).
  5. bocalama(k), sarsıntı geçirme(k).
    The business faltered and then failed.
bir bahane uydurmak Fiil