Sıfat utanan, utanç duyan, utanmış. to be ashamed of someone/of something: bir kimseden/bir şeyden dolayı
utanmak/utanç duymak. I am ashamed of you: Senin yüzünden utanıyorum. to be/feel ashamed to do something/of doing something: bir şeyi yaptığına utanmak. You ought to be ashamed of yourself: Kendinden utan(malısın). You should be ashamed of yourself/of your behavior: Kendinden/yaptıklarından utan!
Sıfat utangaç, mahcup, çekingen. He was ashamed to beg: Yalvarmasına gururu engel oluyordu. He was
ashamed to ask such a simple question: Bu kadar basit bir soruyu sormaya çekiniyordu.