1. İsim çarpışma, kaza.
  2. İsim bunama, çökme, aklî/manevî çöküntü.
  3. İsim yıkılma, çökme, dağılma, paramparça/tarümar olma.
(uçak) arızalı iniş
sinir krizi
(a)
argo ruhî bunalım/sinir buhranı geçirmek, bunamak, (b)
k.d. (arabayı) kazada paramparça/hurdahaş
etmek, kaza geçirmek, (araba) çarpmak, parçalanmak, (c)
argo gülmekten katılmak, katıla katıla gül(dür)mek, (d)
Brit. övmek, methetmek, (överek) göklere çıkarmak.